top of page

Zwijg, kleine (Schweig, bub)

1974, een klein dorp in Vlaanderen.

Het is tijd voor cadeaus want Eddieke doet zijn plechtige communie.

Moeder, vader, tante, nonkel, een paar kennissen en een nichtje schuiven samen met de communicant aan de feesttafel. Er wordt veel gegeten en vooral veel gedronken.

Na de aspergesoep en de verplichte wandeling, volgen de taart, de pistolés en de koffie met natuurlijk een druppelke erbij.

De gemoederen laaien hoog op. Er wordt gelachen, geweend, gekibbeld en bijgelegd. Maar al bij al was het toch ‘een héél schoon feest’.

Dit successtuk uit het volkstheaterrepertoire is een prachtige kijk op de jaren zeventig en één brok pure nostalgie, gebracht door een ijzersterke cast.


bottom of page